Renkli Tebeşir Kültür ve 

Sanat Derneği  başkanı

İbrahim ALTUNTAŞ 'la 

                söyleşi

Derneğinizin kuruluşuyla ilgili bilgi verebilirmisiniz?

Renkli tebeşir kültür ve sanat derneği olarak 2011 yılının haziran ayında kurduk. Daha çok öğretmen arkadaşlarla kurduğumuz bir dernektir.

Kayserinin sosyal yaşamına yeni bir boyut kazandırmak gibi bir iddiayla yola çıktık. Sadece tiyatro alanında değil fotoğraf diksiyon drama gibi birçok kültür ve sanat alanına giren  faaliyet göstermek üzere kurulduk. Aradan bir buçuk yıl kadar bir süreç geçti.

 Bu süreç içerisinde özellikle ilk yıl itibariyle tiyatro ağırlıklı olmak üzere çeşitli faaliyetlerde bulunduk. Bu faaliyetlerimizin içerisinde ilk oyunumuz aile bağları diye yetişkin kesime yönelik oyun oynandı. Bir de körebe adlı çocuk oyunumuz sahnelendi. 

Daha sonra süreçte şahane düğün diye yetişkinler için komedi oyunu oynadık. O süreç içerisinde de yine fotoğraf kursu gerçekleştirdik. Hem üyelerimize hem dışarıdan bu işe ilgi duyan insanların katıldığı güzel bir verimli bir kurs oldu. Bu oyunların arasından aile bağları adlı oyunumuz büyükşehir belediyesinin 100 günde 100 etkinlik sosyal faaliyeti çerçevesinde 2 kez sahne aldı. Kayseri halkınında yoğun ilgi gösterdiği bir oyundu.

 Şuana kadar sergilediğimiz oyunların hepside çok beğenildi. Zaten bizde çalışmalarımızı biraz seçerek yapmaya çalışıyoruz. Çok şey yapmaktan ziyade daha doğru şeyler yapalım diyoruz. Bu sezonda öğretmen arkadaşımız adnan yurttaşın yazdığu tut elimden adlı oyunumuzu sahneledik. Şuana kadar iki kez oynadık. Bu oyunumuz daha sonra ki süreçte de sahnelenmeye devam edicek. 

Yine bahsettiğim drama diksiyon gibi çalışmalarımız devam ediyor. Bunlarla ilgili kurslarımızıda en kısa zamanda başlatacağız. Drama ile ilgili 7-15 yaş arası çocuklara yönelik bir drama çalışmamız olacak. Onun içinde kayıtlarımız başladı. Zannediyorum kasım ayının sonu itibariyle kursumuz başlayacak. 

Şuan Kayseri halkının tiyatroya olan ilgisi ne şekilde?

Aslında ilgiyle potansiyeli bir ayırt etmek gerekiyor. Kayseri’de ciddi anlamda önemli bir seyirci potansiyelinin olduğunu düşünüyorum. Hem bu işe oyuncu anlamında ilgi duyanlar. Hemde seyirci olarak ilgi duyanlarda var. En büyük eksikliğimiz bu konuda tanıtımın yapılamamasıdır. Oynayacağımız oyunların salonlar dışında tanıtımının yapılacağı herhangi bir alan bulmakta zorlanıyoruz. Afiş asmakta ya da broşür asmakta sadece elekronik ortamda mail yoluyla bu imkanı buluyoruz. Duyuru yöntemimiz bu şekilde oluyor. Kayserinin ilgisiz olduğunu düşünmüyoruz. Çünkü 1 milyonluk bir şehirde bir oyunda salonun kapasitesi 500 kişi ise 500 kişilik bir potansiyele ihtiyaç olduğunu düşünüyoruz.

 Ama şuan da dışardan gelen profesyonel oyunlar dahil sahnelenen oyunlar 200-300 arası seyirciye karşı oynanıyor. Bunu arttırmamız lazım. Zaten derneğimizin temel amaclarından biriside bu sayıyı yukarılara çekmektir. Seyircinin yetişmesini sağlamak. Bilinçli tiyatro izleyicileri kazandırmak olcak. Çalışmalarımız bu alanda devam  ediyor. Bugüne kadar ortaya çıkan gruplar ciddi anlamda bu işe zarar verdiler. Çünkü ya çok çabuk sürede hazırlanmış. Profesyonellik işin içine girmemiş basit oyunlarla seyirci karşısına çıkarıldı. Bundan dolayıda seyirci tiyatroya küstürüldü. Birde tiyatronun önünde ki en önemli etkenlerden birisi televizyonun günlük yaşamdaki yeridir. Televizyonda izlediğimiz sanatçıların birçoğunun tiyatro kökenli olmasına rağmen insanlar onları sadece dizilerden tanıyabiliyorlar.

 Eğer bu oyunlarda dizilerde rol almış oyuncular olursa ilgi daha farklı oluyor. Konusu ve içeriğine çok fazla bakmadan sadece isim üzerine belli bir ilgiyi yakalayabiliyorsunuz. En çok sorulan soru konusunun ne olduğundan çok kim oynuyor olduğudur. Bu ön yargılarıda ancak profesyonel işler sonucu yıkabiliriz. Çalışmalarımız bu yönde devam ediyor. Yani ilginin olmadığı yanlış olur ama var olan potansiyeli harekete geçirmek gerektiğini düşünüyorum. 

Tanıtımların yetersizliğinden bahsettiniz. Peki belediyelerin bu konuda desteğini alabiliyormusunuz? Ya da sizin bu konuda girişimleriniz oldu mu?

Bu konuda en büyük görev belediyelere düşüyor. Belediyenin tanıtım  yapılabilecek alanları bizlere açması gerekiyor. bu işi yapan insanlara kültür sanat etkinlikleri için mekan, yer gösterilmesi gerekiyor. Bunun içinde afişler ve tanıtımlar için talepte bulunduk. Ama şuana kadar çok da somut adımlar atılamadı belki ama girişimlerimizi sürdürüyoruz. Önümüzdeki en büyük engel bu. Bilboard gibi alanların genelde reklam üzerine kullanılmasının ötesinde belli bir oranının da kültür sanat etkinliklerinin duyurulmasına ayrılmasını talep ediyoruz. Önümüzde ki süreçte bu taleplerimiz sık sık tekrarlayacağız. 

Girişimleriniz sonucunda şuana kadar geri dönüş ya da olumlu bir oldu mu?

Belli şirketlere ihale yoluyla bu bilboardlar verildiği için orda bir sıkkıntı var. İhale şartlarında bunların dile getirilmesi şartnamelere eklenmesi ve firmalarında buna uyması gerekiyor. tamamen direk belediyeleri ilgilendiren bir konu olmaktan çıkıyor ne yazık ki maddi boyutu olduğundan dolayı. Bu alanda bizde dernek olarak başvurularımızı yapıyoruz. Mücadelemizi sürdüreceğiz. Bunu aşmamız gerekiyor. en büyük sıkıntı üniversite. 

Ciddi nüfusa sahipler ve tiyatronunda  gündemlerinden hiç çıkmaması gerekiyor. her hafta hergün çok sık aralıklarla belli oyunların oynanması gerekiyor. Bu anlamda üniversitelerin desteğini ve ilgisini alamıyoruz. Üniversite sınırları içerisinde biz afiş asamıyoruz. Belediyeler bir tarafa üniversitelerinde bu konuda kapalı kutu rolünde olması asıl sıkıntı yaratan durum. Talep ettiğimizde de bizden çok yüksek ücretler istiyorlar. Belki satamayacağız bilet sayısı kadar para talep ediliyor. Bizde dostlarımızla bu olumsuz durumu aşmaya çalışıyoruz. 

Bu yüzden maddi problemleri ortadan kaldırılması gerekiyor. ama şuana kadar yapmış olduğumuz girişimlerden üniversiteler tarafından bir sonuç alamadık. Biliyorsunuz 50 bin kişilik bir üniversitede 500 kişilik salonu doldurmanın kolay olacağını düşünüyoruz.  Ekonomik sorunları ben aşacağımızı düşünüyorum. Ama biz öyle olmadığını düşünüyoruz. Zaten büyükşehirlerle kıyaslanamayacak kadar farklı durumda oyun fiyatlarımız. İstanbulda 70-80 liraya satılan biletleri biz burda 10 liraya satıyoruz.  Bize en çok gelen şikayetler böyle bir etkinlik var da bizim neden haberimiz yok diye oluyor. 

Kayseri şehrinde yeteri kadar tiyatro salonu olduğunu düşünüyormusunuz?

Şuan da yeterli olduğunu düşünüorum. Ortalama 500 kişilik olan birçok salon var. Mevcut etkinlikler doğrultusunda yeterli olduğunu düşünüyorum. Ama bunlar sadece tiyatro için dğil başka sosyal kültğrel etkinlikler içinde kullanılsada ben yine de kayseri için yeterli görüyorum. kadir has salonunun orada yapılan salonla birlikte de olay daha farklı bir boyut kazanacaktır. En azından bir konser ya da bir konferans salonu niteliğini kazanmış olacak. Şehir büyüyor. Üniversite ve öğrenci sayısı artıyor. Bununla beraber geleceğe yönelik planlar yapılması gerekiyor. 

Tiyatroya ilgisizlik hem Kayseri  hem de Türk halkının ortak sorunu . Sizce bu neden kaynaklanıyor?  Ya da halka tiyatro nasıl sevdirilmeli? 

İnsanlara bu sanat dalının alt yapısı verilmiyor. Bu işinde eğitimle sağlanması gerekiyor. yoldan geçen insanların girip katılacağı bir etkinik değil. O bilince ulaşmış olmalaı. Tiyatroda ne bulabileceğini ne kazanabileceğini iyi bilen insanların tercih ettiği bir sanat dalı olarak görüyoruz. Sinemaların tanıtım alanı tiyatrolara göre çok daha belirgin oluyor. Çok daha geniş bütçelerle ve gelişmiş teknolojik imkanlarla yapılan bir iş olma özelliği taşıyor.

 Tiyatro daha doğaç yapılan bir sanat dalı. Canlı yapılan bir sanat dalı. Ama şunu anlatmaya  çalışıyoruz. Tiyatroyu tarif ederken biz hep insan unsurunu önde tutuyoruz. İnsanı insana insanla anlatma sanatı olarak tanımlıyoruz. Hayatta bulamayacağınız yaşayamayacağınız bir çok şeyi tiyatro sahnesinde görürüz. Orası apayrı bir dünyadır. Herşey o anda gerçekleşir. Duygularınızı ifade edebileceğiniz en uygun ortam olduğunu düşünüyoruz.  Bu açıdan sinema tiyatroya kıyasla daha farklı bir durumda olmaktadır.

 Eğitimide içine aldığı için insanların tiyatroya bakış açısı farklı. Onun da zamanla aşılabileceğini kaliteli oyunlarla ve deneyimli grupların ortaya çıkmasıyla beraber bununda kolaylaşacağını umut ediyorum. Bizim özellikle önemsediğimiz konu çocuk oyunları. Tiyatroya ileri ki yıllarda altyapı oluşturması açısından onlara yönelik çalışmalara daha çok önem veriyoruz. Bunun içinde her yıl mutlaka çocuk oyunları yapmaya çalışıyoruz. Amacımız bu yönde yeni nesile tiyatroyu aşılamak. 

Tiyatro eğitiminin okullarda ders olarak öğretilmesi sizce de daha faydalı olmaz  mı?

Kesinlikle çok doğru bir tespit. Bu anlamda asıl görev devlete düşüyor. Bizim gibi dernek ve özel tiyatrolar işin belli boyutlarıyla ilgilenebilirler. Devlet tarafından verilen bu derslerin de verildiği okullarda genelde branşın öğretmeni olmuyor. Bu alanın öğrencilere ders olduğu da algılanamıyor. Görsel sanatları ders olarak algılayamıyorlar. 

Bugün en çok karşılaştığımız sorunlardan birisi insanların kendini ifade edememesi. Onun temelinde de önceki döneminde eğitimin iyi alınamaması diksiyon drama ve tiyatro gibi uğraşı alanlarıyla tanışmamış olmasından dolayı kaynaklanıyor. Hala belli yaşa gelmiş insanlar ilkokula gittiği tiyatro oyunlarını hatırlarlar. Sonra ki süreçte tiyatroyu unutmuşlardır. Biz bunu unutturmama yolunda çalışmalarımızı sürdürüyoruz. En azından geleceğin seyircisini şimdiden hazırlamaya gayret gösteriyoruz. Tiyatronun murlaka ve mutlaka okul müfredatına girmesi gerekiyor. Okul idarelerinin öğretmenlerin bu işe ciddi şekilde eğilim göstermeleri gerekiyor. Müfredatlarda olması gerekiyor.  

KAYSERİ DENİZ POSTASI GAZETESİNDE YAYINLANDI

HABER FERHAT ERGÜL 

FOTOĞRAF KABİYE ER

HAZIRLAYAN LEMAN ÖZDİLEK